Κορίανδρος ή κόλιανδρος

Μονοετές αρωματικό-φαρμακευτικό φυτό, γνωστό μπαχαρικό από την αρχαιότητα, ανήκει στην ίδια οικογένεια με το καρότο.

Μεγάλες συγκεντρώσεις σπόρων κορίανδρου είχαν βρεθεί στους Σιταγρούς της ανατολικής Μακεδονίας (4η χιλιετία π.Χ.). Οι κινέζοι πίστευαν πως τους παρέχει αθανασία ψυχής, ενώ είχε καλλιεργηθεί και στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας. Επίσης τον χρησιμοποιούσαν στα ανάκτορα της Πύλου, μάλλον για τη παρασκευή διαφόρων αρωμάτων.

Καλλιεργείται σχεδόν παντού στη γή για τους σπόρους του, τη ρίζα του αλλά και τα φύλλα του. Του αρέσει ο ήλιος και φτάνει τα 60 εκ. Ανθίζει στις αρχές του καλοκαιριού, οι καρποί του είναι σφαιρικοί με καφετί χρώμα και περιέχουν δύο στρογγυλούς σπόρους με αιθέριο έλαιο. Παλιά υπήρχε παραγωγή κορίανδρου και στην Ελλάδα, στην περιοχή της Λειβαδιάς. Τα φύλλα του τα μαζεύουμε την άνοιξη ενώ τους καρπούς του το καλοκαίρι.

Όταν είναι φρέσκος, μπορεί να τον δούμε στην αγορά και σαν κινέζικος μαϊντανός. Ο κοριάνδρος ανοίγει την όρεξη και είναι χωνευτικός. Επίσης τον χρησιμοποιούμε για τον αρωματισμό ποτών όπως τζίν, λικέρ, μπίρα κ.α.

Στη μαγειρική οι σπόροι του χρησιμοποιούνται πάντα κοπανισμένοι, τη τελευταία στιγμή πριν μπουν στο φαγητό ενώ παίρνει μέρος και στο κάρι. Έχει σημαντικό ρόλο σε πολλές κουζίνες όπως η κυπριακή, η ινδική και η αιγυπτιακή και σιγά-σιγά στην ελληνική. Δίνει πολύ ωραία γεύση στα κρεατικά, τα αλλαντικά, τις πίκλες, τα λαχανικά, αυγά, σάλτσες, μπισκότα και πουτίγκες.

Επίσης, στις αραβικές χώρες, το χρησιμοποιούνε για τη συντήρηση των κρεάτων μαζί με το αλάτι και το πιπέρι.

Φυλάγεται σε αεροστεγές δοχείο σε σκοτεινό χώρο.